Rusmanloop
Vrijdag heb ik met Wim afgesproken om samen de Peter Rusmanloop te rennen op 2e paasdag. Het is een parcours met de nodige hoogtemeters (140) en stukken door het veld. Dat wordt genieten.
De afspraak is om rustig te lopen op 11 km/h omdat we allebei willen herstellen van de winter/voorjaar wedstrijden. Na een stukje inlopen, starten we in het midden van de groep en beginnen rustig aan de eerste klim.
We halen al snel mensen in en zelfs de paashaas passeren we met gemak. Volgens het horloge van Wim gaan we 4:35 en dat is niet de afspraak. We lopen door.
De eerste drankpost slaan we over, maar de tweede drinken en lopen we even. Dan nog een paar klimmetjes en de laatste kilometers. We spreken af dat op de 13 km de eindsprint gaat beginnen.
Mijn laatste kilometers vliegen voorbij. Ik focus me op de dame met roze compressie kousen, maar die is te ver vooruit. Met een hartslag van 179 en een laatste pace van 4:06 kom ik over de streep. Vlak na mij komt Wim.
“We gaan langzaam lopen”, ik hoor het ons nog zeggen.