Dit jaar lopen we met een groepje parkrunners mee in de Marathon van Amsterdam. We zijn met z’n vijven - Marijn, Frank, Raimond, Daphne en ikzelf. Een hotel is geregeld en de voorbereiding kan beginnen.

Net als vorig jaar ga ik het sportrusten schema volgen. De interesse vanuit de andere renners is enorm en iedereen wil weten hoe het gaat. Helaas weer een blessure die roet in het eten gooit. En opnieuw ben ik op tijd hersteld om te lopen.

Startnummers

Veel te vroeg en te koud staan we bij het olympisch stadion. Het buffet van de dag ervoor is niet heel goed gevallen en een dixi bezoek is hard nodig net voor de start. Even opwarmen in het startvak en dan gaan we beginnen aan marathon nummer 11.

Het is druk en toch kan ik mijn eigen tempo lopen. De negative split lijkt vandaag ook weer haalbaar. Iedere 5 km een foto en weer wat harder gaan lopen. Op 20 km komt een ambulance voorbij - altijd spannend.

De laatste kilometers door het Vondelpark zet ik aan. Dan krijg ik opeens kramp in mijn hamstring en sta ik stil. “Kom op Eric” schreeuwt een groepje bier-drinkende toeschouwers en ik ga weer hardlopen. Net binnen het stadion krijg ik weer kramp en opnieuw montiveert een groepje bier-drinkende mensen me om de finish te halen.

Ongelooflijk hoe goed deze marathon weer ging. Met 3:47:38 mag ik een PR schrijven - dat is nummer 4 dit jaar. Nu aan het bier 🍻