-
Sylvesterloop Maasbracht
De afgelopen tijd heb ik me voornamelijk gefocussed op de lange afstand. Het wordt tijd om mijn PR op de 5 km aan te vallen. Samen met Irma en Guus sta ik aan de start van de sylversterloop in Maasbracht. Het is koud, maar ik ben niet de enige in kort tenue.
Na het startschot probeer ik vooraan te blijven. Met de juiste beat in mijn oren en een paar doorgewinterde lopers als hazen ga ik het veld in.
Het is toch wel koud en de wind werkt niet echt mee. Nou door blijven lopen anders wordt je nog ziek. Ik moet de ‘hazen’ laten gaan, ze zijn een maatje te groot. Halverwege wordt ik nog ingehaald door iemand die extra grote stappen lijkt te nemen. Dan zijn we alweer terug in de bebouwde kom.
Als 6e van de heren kom ik met 19:45 over de streep. Een PR op de laatste dag van het jaar! We gaan met een voldaan gevoel oudjaar vieren.
Links
-
Marathon Eindhoven
Na een goede nachtrust in het hotel, een lekker ontbijt-op-bed en met fantastisch weer sta ik aan de start van mijn eerste marathon. In het startvak vind ik Karel en Nico. We gaan samen starten, maar lopen allemaal onze eigen race. Ik blijf in de buurt van de 4 uur pacers.
De route van de marathon is dit jaar voor het eerst een grote ronde in plaats van twee keer het halve marathon parcours. Na ongeveer 10 kilometer rennen we langs de A2 en beklimt iemand de wal van de parkeergarage. De sfeer zit er goed in.
Dan komen we langs het hotel. Irma staat me op te wachten met een volle fles sportdrank. Alles loopt nog lekker. Nog een halve marathon voor de boeg. Inmiddels loop ik voor de 4 uur pacers. Nico loopt wat achter me, Karel loopt ergens voor me. Later kom ik Karel nog tegen.
Op de oirschotsedijk (36 km) besluit ik te gaan versnellen. Het gaat gewoon lukken. Ik haal mensen in die het moeilijk hebben. Ik haal mensen in die ook nog heel goed lopen. Ik wordt ingehaald door mensen die nog meer over hebben. Net voor de finish zie ik Irma langs de kant staan. Even zwaaien en dan over de finish. Wauw. 3 uur 55 minuten en 29 seconden.
Links
-
Meerssen 20 Mijl
Vandaag ga ik 32 Km lopen. In mijn training ben ik nog nooit zo ver gegaan, maar ik voel me goed en ben er klaar voor.
Bij de start kom ik Nico tegen. We checken elkaars gear en besluiten om samen te lopen. We stellen ons op in het laatste startvak en mikken op een tijd van 3 uur.
Onderweg vertellen we met elkaar en het voelt echt als een duurloopje. Het tempo ligt mooi constant en de eerste ronde gaat me gemakkelijk af.
Halverwege de tweede ronden worden we verpletterd door de inhalende kopgroep. “Dat gaat echt hard”, “Wat een beesten”.
We spreken af dat we niet inhouden voor elkaar. Het voelt heel natuurlijk en toch hebben we dezelfde snelheid. We lopen gezellig verder.
In de laatste ronde begint het moeilijker te worden voor Nico. Op 5 Km voor de finish ga ik alleen verder en versnel ik naar 12 Km/u. Onderweg haal ik nog enkele mensen in en kom ik in 03:03:33 over de finish. Ik voel dat ik klaar ben voor de Marathon!
Dank aan alle vrijwilligers, fotografen en de organisatie. Volgend jaar weer.
Links
-
Pepijnloop
Daar sta je dan aan de start. Volledig geladen om een monster PR te lopen. Maar de verwachtte regen blijft uit en het is 32 graden.
Direct na het starten schiet mijn hartslag omhoog naar 170 en zal alleen nog maar hoger worden. Ik kan aanpikken bij iemand die ongeveer mijn tempo loopt. Onderweg krijgen we sponzen en een douche anders is het niet uit te houden.
De laatste ronde moet ik mijn haas laten gaan. Als ik de hoek om kom naar de eindstreep wordt er omgeroepen “als je onder de 45 minuten wil finishen moet je nog even aanzetten”. Dat doe ik; het wordt uiteindelijk 45:01. Mijn PR is 44:43, het had gekunt als het maar niet zo warm was.
Op de afterpartij staat een fantastische DJ mee te zingen met George Baker Selection. Wat zijn die lokale wedstrijdjes toch leuk.
Links
-
Dis Familieloop
Vandaag ga ik hazen voor Irma. Zij wil graag haar 10 km tijd van de Annendaalloop verbeteren. Dat moet kunnen in het gebied waar we allebei onze trainingen doen.
Als eerste zijn de kinderen aan de beurt. Irma loopt met Emma mee en ik loop achter Sofie aan. Wat een vreugd en alweer een medaille. Goed gedaan hoor!
Na een lichte lunch staan Irma en ik in het startvak. Mijn buik rommelt nogal, maar belooft is belooft, ik ga hazen voor Irma. We starten ergens achteraan in het midden.
Na 2.5 km komen we weer over de markt. Doorkomst op 16 min en een beetje voor op schema. Dan begint de grote lus met de Kollenberg. Eenmaal boven drinkt Irma wat. Ik zeg nog “hoor je het klotsen? Dat is niet mijn fles”.
Op de Lahrstraat wordt het zwaar voor ons allebei. Gelukkig worden we vooruit geschreeuwd door de buurtvereniging. Dan de klim via een zandpad. Halverwege moet Irma nog een mountainbiker op zijn fl***er geven als die niet schuift en het hele pad inneemt.
Weer boven hou ik het echt niet uit en moet even de bosjes induiken. Irma rent door en ik haal haar na mijn sanitaire stop weer bij. Dit blijft niet onopgemerkt door enkele lopers.
Dan is het nog een kilometer omlaag en finishen. We gingen voor 65 minuten en hebben halverwege bijgesteld naar 68 minuten. Op de meet staat er voor Irma een hele nette 1:08:44 en voor mij als haas 1:08:47. Missie geslaagd!
Links
-
Rusmanloop
Vrijdag heb ik met Wim afgesproken om samen de Peter Rusmanloop te rennen op 2e paasdag. Het is een parcours met de nodige hoogtemeters (140) en stukken door het veld. Dat wordt genieten.
De afspraak is om rustig te lopen op 11 km/h omdat we allebei willen herstellen van de winter/voorjaar wedstrijden. Na een stukje inlopen, starten we in het midden van de groep en beginnen rustig aan de eerste klim.
We halen al snel mensen in en zelfs de paashaas passeren we met gemak. Volgens het horloge van Wim gaan we 4:35 en dat is niet de afspraak. We lopen door.
De eerste drankpost slaan we over, maar de tweede drinken en lopen we even. Dan nog een paar klimmetjes en de laatste kilometers. We spreken af dat op de 13 km de eindsprint gaat beginnen.
Mijn laatste kilometers vliegen voorbij. Ik focus me op de dame met roze compressie kousen, maar die is te ver vooruit. Met een hartslag van 179 en een laatste pace van 4:06 kom ik over de streep. Vlak na mij komt Wim.
“We gaan langzaam lopen”, ik hoor het ons nog zeggen.
Links